Eg møtte en gutt en dag som sa eg var heilt UTRULEG lik på denne dama. Ho er faktisk over 40 og ein rimeleg middels flink skodespelar, visst. Må innrømme at eg er usikker på om det eigentleg var eit bra kompliment. I tillegg, gjekk eg forbi ein mann som samla inn pengar til "barn i afrika" (han sa faktisk akkurat dèt, kanskje ikkje heilprofft, sjølv om han hadde bøsse. Kva slags barn? Kvar i Afrika?). Eg sa at eg dessverre ikkje hadde pengar, som jo faktisk er eit sørgeleg faktum om dagen. Det var heilt greit, sa han, og eg måtte ha ein fin kveld videre. Tusen takk det samme, sa eg, og trudde vi var nesten kompisar. Heilt til han, frekke drittmannen slengte utav seg: Du ser forresten litt sliten ut, har du hatt en lang dag? Når vart det greit for bøssefolk å kommentere utsjånaden til folk? Det var ikkje ein fin kommentar eingong. Kanskje hadde eg hatt ein lang dag, kanskje var eg sliten, men eg vil ikkje at en forbanna bøssemann skal fortelle meg det, NEITAKK, det er ikkje nødvendig å gni det inn!!!! GRRR! Takke meg til min kjære far, som sendte meg melding i dag der det stod (ja, eg siterer): Hei! Såg deg på video i går.. Du så glad og opplagt ut.:. Som vanlig :) Det stod det faktisk. Litt rar tegnsetting der, men ellers heilt perfekt. Tusen hjertelig. For eg er faktisk ikkje over 40 og ser heller ikkje sliten ut. Bare spør pappa. En ting er iallefall sikkert; i dag skal eg på Hollywoodfest med skulen min, eg skal ha fin kjole, høghælte sko, tre meter eyeliner, et halvt kilo rød leppestift og eg skal se vidunderlig ut. Forresten, så er det lov for alle mine skattefolk å fortelle meg at eg ser sliten ut. Men då må dåke vere forberedt på at eg grine på skuldra dåkas etterpå. For eg kunne ikkje akkurat grine på bøssemannen. Han hadde dessuten stygg jakke.